Het was de bedoeling dat de BU’s meer zelfstandigheid zouden krijgen. Maar als je dat doet zonder een gezamenlijke bestuurscultuur, een algemene ‘set of values’ dan loop je een risico. Dat bleek ook zo. (..) Wat ik vanuit een governance oogpunt wilde was iets heel onconventioneels: een governance aanpak die verboden kartelafspraken zou gaan voorkomen.
Wim Dik: ruimte voor ondernemendheid
In een land met al die ‘ikkers’ moet governance ontplooiing mogelijk maken. Het land is verwend en verwacht van de overheid overal oplossingen voor. Voor groepsdruk in een Raad van Commissarissen moet een oplossing komen en je moet groepsdruk vanuit de eigen organisatie onderkennen als iets waar een governance-probleem achter kan schuilgaan. Het beste systeem voor governance is een systeem waarin besturen zo weinig mogelijk tijd kost. Criteria voor Good Governance zijn ruimte voor doortastendheid, transparantie en het ‘gedijen van vakinhoudelijke inzet.
Marcel van Oosten: laat je geweten spreken.
Het eigen geweten en het ethisch besef zijn dè drijvende krachten voor good governance van iedere ondernemer. Ik zie over de lange termijn vooruitgang in het denken en handelen van ondernemers. De invloed van Descartes en Rousseau werkt nog steeds door.
Willem Nagtglas Versteeg: Raad van Commissarissen moet sterk zijn.
De RvC zat in een moeilijke positie. Ze wilden controle maar het ontbrak hen vaak aan tijd, kennis en overzicht om zich te verdiepen in alle kwesties die er speelden. Vaak was de informatie van de RvB de enige informatie die ze kregen en was er geen tijd om hun eigen management informatie te verzamelen. Hierdoor ontstond een wisselwerking waardoor de RvC de echte kwesties steeds minder begon te snappen en de RvB geen respect meer had voor de RvC; ‘je hebt niets aan ze, ze snappen het toch niet ..’. Hierdoor kon men niet anders dan terugvallen in formele procedures.
Anton Valk: collegiale besturing in one tier board
De kernvraag is of de organisatie die je als Board member dient stuurbaar is. Dat lijkt me in principe voor beursgenoteerde ondernemingen en organisaties in het publieke domein niet verschillend. Good Governance in toezicht is voor mij enerzijds een sterke betrokkenheid bij de strategie en anderzijds een actieve rol in het toezicht.
Arie Kraaijeveld: uit de hand gelopen regulering
“Dat we het er nu over moeten hebben komt doordat governance de laatste jaren hier en daar flink uit de hand gelopen is. Voor Nederland was het de doorwerking van drie gebeurtenissen: de vuurwerkramp in Enschede, de cafébrand in Volendam en de financiële crisis van 2008. Elk van deze rampen leidde tot een golf van nieuwe wetgeving. De effecten dringen nog maar nauwelijks door: dat het Ministerie van Financiën zich kan mengen in het financieel management van pensioenfondsen, verzekeraars en banken was tot voor kort ondenkbaar. Good Governance blijkt vaak het tekort aan governance, vooral door twee soorten grove onoplettendheid: persoonlijke verrijking en onverantwoorde risico’s.”
Martijn Wissels: the tone at the top is bepalend
Garandeert good governance ook goed bestuur? Discussies erover gaan vaak over het creëren van voorwaarden voor goed bestuur. In de praktijk gaat het in veel gevallen over zaken als de inrichting van samenwerkingsverbanden binnen een onderneming, het inbedden van moreel ethische normen en waarden binnen een bedrijf. Het belang daarvan voor een goede werking van een onderneming mag niet worden onderschat. Immers, een goede inrichting van governance is een voorwaarde voor goed bestuur. De ‘tone at the top’ is bepalend voor “good governance”.
Flip Goudsmit: hoe organiseer je samenwerking
Onder mijn definitie van Good Governance valt dat de bestuurder zich niet alleen richt op de aandeelhouders maar op alle stakeholders. De bedrijfscultuur moet zodanig zijn dat heel veel samen wordt gedaan. Prestatie indicatoren (BSC) moeten ervoor zorgen dat niet alleen het individu scherp is, maar ook dat het duidelijk wordt dat veel processen in gezamenlijkheid gerealiseerd moeten worden.